Czynniki zwiększające ryzyko powstawania zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych

• Stres i bruksizm
• Wady zgryzu
• Nadwyrężenia mięśni
• Kontuzje i urazy
• Wady postawy
• Stany zapalne

Obecnie nasze społeczeństwo boryka się z wieloma problemami zdrowotnymi, w tym dysfunkcjami stawów skroniowo-żuchwowych. Dzieje się tak dlatego, że na funkcjonowanie narządu żucia wpływa wiele czynników i aspektów życia codziennego, przez co zwiększają ryzyko powstawania tego typu zaburzeń. Zaburzenia czynnościowe stawu skroniowo-żuchwowego powodują dyskomfort w strefie orofacjalnej i mogą prowadzić do problemów natury psychicznej. Z tej racji sprawdź, jakie mogą być tego przyczyny.

Długotrwały i zbyt duży poziom stresu niekorzystnie oddziałuje zarówno na nasze zdrowie psychiczne, jak i fizyczne. Przede wszystkim osłabia układ odpornościowy, zaburza pracę układu pokarmowego, nasila objawy depresji oraz bierze udział w powstawaniu wielu chorób somatycznych. To jednak tylko przykład negatywnego wpływu czynników stresogennych na nasz organizm.

W przypadku stawów skroniowo-żuchwowych najbardziej przyczynia się mimowolne zaciskanie szczęki i zgrzytanie zębami, które związane jest z silnym odczuwaniem stresu. Przypadłość ta jest fachowo określana mianem bruksizmu i może pojawić się także na skutek wady zgryzu czy zabiegów stomatologicznych.

Wady zgryzu często są spowodowane wadami wrodzonymi w obrębie jamy ustnej lub powstają w wyniku nieprawidłowo przeprowadzonego lub niepotrzebnego usunięcia zęba u stomatologa. W konsekwencji patologiczne ułożenie zębów zaburza wzajemny stosunek szczęki i żuchwy, który powoduje liczne kłopoty z odgryzaniem, gryzieniem, żuciem, a także z płynną pracą mięśni i stawów.

Zwiększone napięcie mięśni żucia to kolejna przyczyna dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych, która pojawia się wskutek niewłaściwego obciążenia. Niestety nawet zwykłe codzienne czynności, takie jak ziewanie, jedzenie czy śmianie się mogą z łatwością zaburzyć równowagę mięśniową. Objawia się ona bólem i sztywnością w stawie, umożliwiającą otwarcie lub zamknięcie ust.

Warto zaznaczyć, że nie leczone przeciążenie mięśni może przyczynić się do pojawienia artrozy stawów skroniowo-żuchwowych, bądź degeneracji krążka stawowego o różnym stopniu nasilenia.

W następstwie wypadków komunikacyjnych i silnych uderzeń w tył głowy, podbródek lub bok szczęki dochodzi do urazów mechanicznych, które mają bezpośredni wpływ na stan zgryzu. Złe ułożenie szczęki prowadzi między innymi do obniżenia wysokości zwarcia, przez co zaczynamy odczuwać bóle skroniowo-żuchwowe.

Oprócz tego mogą pojawić się trzaski i trzeszczenie przy otwieraniu buzi oraz trudności w oddychaniu, mówieniu czy jedzeniu. Aby zapobiec przyszłym poważniejszym komplikacjom, należy podjąć odpowiednie kroki w postaci rehabilitacji stawu skroniowo-żuchwowego.

Na powstałą asymetrie w budowie żuchwy ma również niewłaściwa postawa ciała, przy której osoba nadmiernie wysuwa głowę ku przodowi lub odgina ją do tyłu. Tego typu wysuwanie szyi zwiększa obciążenie dysków międzykręgowych i tym samym ich proces degeneracji. Staw skroniowo-żuchwowy jest bezpośrednio związany z odcinkiem szyjnym, stąd też jego dysfunkcje posiadają związek z zaburzeniami SSŻ.

Dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych mogą mieć też charakter wewnątrzstawowy z powodu stanu zapalnego, który może występować u pacjentów cierpiących na choroby układowe. Przy zapaleniu stawu skroniowo-żuchwowego występuje zwykle ból, zaczerwienienie, ocieplenie, przeczulica w kierunku jamy ustnej i żuchwy, a także ograniczenie jego ruchomości.